Week 6+7

Terwijl de kachels in Nederland loeien, nemen de kinderen bij ons een verkoelende duik in het zwembad dat Fay voor haar verjaardag heeft gekregen. Wij missen de sneeuw en het ijs niet hoor! Zoals op de foto's te zien is, zijn we inmiddels verhuisd naar ons 'definitieve' thuis voor het komende half jaar. Een vrijstaand huis met 2 verdiepingen (niet echt standaard in Perth, want waarom zou je verdiepingen bouwen als er zoveel ruimte is?), ze noemen dat hier een townhouse. Het is volledig gemeubileerd en inclusief keukenspullen, beddengoed, etc. De 3 slaapkamers zijn beneden met als voordeel dat ze aardig koel blijven. Overigens slapen Liz en Fay, net als inNL, samen in een kamer, in een tweepersoonsbed zelfs.De woonkamer en keuken zijn boven, waardoor we een mooi uitzicht hebben op de rivier. 's Avonds kunnen we daar lekker op het balkon zitten, met een frisse wind vanaf de rivier. Beneden hebben we nog een tuin waar de kinderen kunnen spelen.

De locatie is goed en leuk: op fietsafstand van school en universiteit, en vlakbij de rivier waar we 's avonds af en toe naartoe lopen. Er zijn strandjes en er is een 'jetty' (houten pier), waar veel gevist wordt. Niet alleen door mensen, maar ook door dolfijnen: terwijl wij erop liepen, zwommen en doken er vlakbij 3 dolfijnen.

Ondertussen is ook de school begonnen. Even wennen: met uniform naar school en zelfs een verplichte hoed voor bij het buitenspelen. Schoenen zijn wel naar eigen keuze, maar sportschoenen zijn standaard, en dus heeft Liz die ook aan naar school (dat is thuis in Nederland alleen nog op een sportdag voorgekomen...).

Fay hoeft eigenlijk geen uniform, maar dat wilde ze natuurlijk wel, en veel kinderen hebben het al. Zij gaat naar de Kindy (Kindergarten). Ze vindt het fantastisch, en geniet stilletjes. De eerste dag hebben we haar maar een half dagje laten gaan, maar dat vond ze onzin. Dus de volgende keer gewoon de hele dag (van 9 - 15 uur). Dat is dan wel ‘jammer': de Kindy is maar 2 dagen per week.
De taalbarrière is voor Fay geen probleem. Bij het spelen, knutselen en schilderen zijn niet veel woorden nodig. Vorige week had ze volgens de juf een kwartier zitten schaterlachen! En andere dingen lijkt ze snel op te pikken. Bovendien hebben de juffen veel ervaring met 'English Second Language' kinderen. Fay snapt heel goed dat Engels een andere taal is, en kent al best veel woorden. En als we vragen 'What's your name?', dan spreekt ze 'Fay' zelfs op zijn Australisch uit.

Liz gaat hier naar Year 2, wat in Nederland groep 4 is. Dat komt omdat het schooljaar hier in februari begint en de leeftijdsgrens op 1 juli ligt (dus als je voor 1 juli zes jaar wordt, ga je naar Year 1, etc.). Ze zit in een klein klasje met 20 kinderen. Een klasgenootje, Louise, komt uit Nederland, dus die kan haar helpen. Ook hier hebben de juffen veel ervaring met buitenlandse kinderen. Ze begrijpen dat het niet alleen een kwestie van een nieuwe taal leren is, maar ook het opbouwen van zelfvertrouwen die je nodig hebt om de taal te gaan spreken.
Afgelopen week kreeg de klas al huiswerk mee: een paar A4-tjes met woordjes en een verhaaltje. Verbazingwekkend hoe ze dat al bijna zonder haperen opleest.

De school is 2,5 km fietsen vanaf ons huis. Liz fietst er zelf naartoe. Dat is goed te doen, want langs drukkere wegen is het gebruikelijk om op de stoep te fietsen. Rein heeft veel bekijks, want hij rijdt nu soms ook metonze nieuwefietskar, en daar Liz dan nog achteraan op haar eigen fiets - dat vinden de Aussies toch wel bijzonder.

Dan hadden we deze week nog de verjaardag van Fay. Ze had zich er uiteraard erg op verheugd. Thuis in Nederland was het altijd al: 'Wij gaan naar Australië en ik word als eerste jarig'. Het grootste kado kon niet wachten tot haar verjaardag: een groot opblaaszwembad. Op haar verjaardag zelf taart en de rest van de kadootjes. Ook kwamen er kaarten uit Nederland. En de volgende dag kwamen ook nog de beloofde kadootjes van de familie met de post. Het mooiste kado was natuurlijk de glitternagellak...

Week 5

Wow, de tijd vliegt. Dit is nog een rare week. We hebben steeds maar geen geluk bij onze zoektocht naar een huis. Dit blijkt dan ook de lastigste tijd te zijn, omdat veel mensen op zoek zijn naar een huis. Dat betekent hoge huurprijzen en een sterke voorkeur voor mensen die langere tijd willen huren. Wij zijn dan ook een paar keer niet gekozen, omdat we maar voor ruim zes maanden willen huren. Maar gelukkig, uiteindelijk is het dan toch gelukt! Maandag kunnen we in ons nieuwe onderkomen trekken. Volledig gemeubileerd, goede wijk, en de meiden kunnen naar de school waar ze al ingeschreven waren.

Maar er waren ook nog 2 leuke uitjes deze week. Eerst de tiende verjaardag van Daniël, zoon van Dennis (vroegere collega van Sandra in Delft, en nu in Perth) en Indah. Hun dochter Jingga is 6, en Liz en Jingga kenden elkaar nog van toen ze 3 waren. En dat klikte meteen, dus de meiden hadden een leuke middag.

En dan was er nog Australia Day op donderdag. Overdag was het veel te heet om naar buiten te gaan, meer dan 40 graden. Maar aan het begin van de avond gaat men in grote getalen naar de parken rond de Swan River, met uitzicht op de City. Lekker picknicken, kijken naar stuntvliegtuigen, spelletjes doen, etcetera. En dan barst om 20 uur het vuurwerk los. Dit jaar aangevuld met echte bliksem op de achtergrond. Wij hadden Dennis en Indah gevonden, dus de kinderen hebben samen genoten.

Komende week wordt spannend. Eerst verhuizen en dan woensdag echt naar school. Fay ook! Al is de Kindergarten, of Kindy, voor 4-jarigen maar 2,5 dag per week.

Week 4

Zondag 15 januari - Maandag 16 januari: Perth

We verkassen naar een camping vlakbij de plek waar we de camper opgehaald hebben. Ook deze camping is niet bijster leuk, maar er is in ieder geval een zwembad. We brengen 's middags een bezoek aan Perth City, het centrum van de stad.

Maandag proberen we vooral veel uit te zoeken: wat voor auto kunnen/willen we kopen en waar; waar kunnen we fietsen kopen; we rijden nog langs een aantal huizen. Niet de leukste dag voor de meiden, maar ze ondergaan het lief.

Dinsdag 17 januari - Zaterdag 21 januari

We nemen onze intrek in een huis in Perth, dat we voor een week gehuurd hebben. Maar eerst gaan we naar de K-Mart om fietsen te kopen. Wat een lachertje, voor 440 dollar kopen we fietsen voor Rein, Sandra en Liz, inclusief kinderzitjes, helmen, sloten, pomp. Liz is heel gelukkig, want zij heeft een mooie mountainbike met 7 versnellingen!

Het huis is prima en van alle gemakken voorzien. Nu nog een huis vinden voor de rest van de tijd dat we hier zullen wonen. Daar zijn we deze week dan ook erg druk mee: op internet zoeken, langs huizen rijden en als er een 'home open' is, daar naartoe gaan. Er is op zich veel aanbod, maar de populaire huizen zijn snel weg, soms moet je zelfs meer huur bieden als je het huis graag wilt. Vaak stellen de makelaars een huis voor een kwartier of half uur open, zodat belangstellenden een kijkje kunnen nemen, dat is dus een 'home open'. We doen een bod op een leuk huisje, maar dat gaat aan onze neus voorbij, dus vooralsnog zoeken we naarstig verder - er zijn nog genoeg interessante opties gelukkig. Wel hebben we voor de komende weken nog maar tijdelijke huisvesting geregeld.

En al die huizen gaan we op de fiets af. En dat is nog best pittig: veel heuveltjes en het is erg heet. En de komende week worden ook weer temperaturen richting de 40 graden beloofd! Niet voor niks is de eerste liter zonnebrand inmiddels zo goed als op.

Ondertussen is Sandra ook begonnen met werken - af en toe vergezellen Rein, Liz en Fay haar om te kunnen internetten.

Week 3

Zondag 8 januari: Boddington

Nog steeds grijs en veel wind. Wij pakken in en gaan weer op weg. Het idee is om naar Kojonup te rijden via de Stirling Range, een klein gebergte dat plots oprijst uit het vlakke landschap. We klimmen daar een stuk omhoog, te voet. Dat is aan Liz wel besteed. Zo hebben we een prachtig uitzicht over het landschap. Afdalen gaat eveneens prima en ook Fay doet goed haar best.

We komen in een zeer uitgestrekt landbouwgebied, veel schapenboerderijen. Ondenkbaar voor ons om zo afgelegen te wonen. In Kojonup is een museum, waar een tentoonstelling is over de pioniers / nieuwe mensen die zich hier kwamen vestigen, en ook de invloed op de 'indigenous people' (aboriginals). Wij waren vooral benieuwd naar dat laatste, maar de hoeveelheid informatie viel tegen, en dat schijnt typerend te zijn. De impact op de aboriginals wordt wel erkend, maar er wordt ook niet te veel aandacht aan besteed...

Omdat Kojonup ons verder niet kan bekoren, zetten we onze zinnen op een camping 90 km verderop, maar die is nagenoeg verlaten, en ziet er zo onaantrekkelijk uit dat we doorrijden naar Boddington. Daar is zelfs de IGA supermarkt open (de liquor store helaas niet, en wijn en bier koop je niet in de supermarkt). De camping is netjes en we krijgen een leuk plekje bij de rivier. Niet voor niets doorgereden.

Onderweg nam de hoeveelheid wolken steeds verder af; hier geen wolkje aan de lucht.

En dan moet nog even gezegd: de meiden zijn zeer lief en zoet geweest onderweg. Natuurlijk was er even een moment van ruzie, maar daarna speelden ze extra leuk samen. Fay slaapt tijdens de langere ritten bijna altijd wel een tijdje. Verder vermaken ze zich met papier, potloden en stiften, doeboeken en stickers. De DS is nog niet uit de koffer geweest.

Maandag 9 januari: Mandurah

Terug in Mandurah, maar nu de juiste camping. We zitten heerlijk in de schaduw, de speeltuin vlakbij en er is een zwembad. Daar heeft Liz een ander meisje van 6 ontmoet, Brooke, en daar speelt ze mee.

Vandaag zijn we naar Penguin Island geweest, een klein eilandje bij Rockingham, waar klein pinguins zitten. We hebben er een paar in het wild gezien en het was er mooi, maar Liz had er iets meer van verwacht.

Dinsdag 10 januari: Mandurah

Ons verblijf hier nog even verlengd, de camping is leuk, Liz is blij met haar vriendin, en we hebben een scoopnet (schepnet) en opblaasboot om krabben te vangen. Eentje hebben we er al gevangen met het schepnet dat we van een stel aardige mensen hebben gekocht aan wie we vroegen hoe het moet. Nu zwemmen de meiden weer fijn in het zwembad.

Woensdag 11 januari: Mandurah

Vanochtend vroeg opgestaan, want we gaan 'crabbing', krabben vangen. De meiden in het opblaasbootje dat we gisteren gekocht hebben en wij lopend door het water. Toch een beetje eng, want de krabben zijn best groot en hebben gemene scharen. In eerste instantie lopen we vrij ver het water in, maar zien geen krabben. Als we terug richting de kant gaan zien we ze wel. Al snel 5 krabben in de emmer. Dan gaat Rein nog even met Liz alleen, en dan vangen ze er nog 6 of 7 bij. Op naar de camping voor een overheerlijke krab-lunch, er is hier een crab cooker. Brooke en haar moeder leggen uit hoe we ze moeten eten. Liz en Fay willen niet, maar wij eten onze buik vol.

Vanmiddag is het erg heet, gelukkig is er het zwembad.

Donderdag 12 januari - zaterdag 14 januari: Fremantle

De camping aan Coogee Beach is niet echt leuk, maar wat wel super is, is dat we zo het strand op kunnen lopen. Fay en Liz krijgen geen genoeg van zand en zee. Andere jaren moest Fay niet veel van het water hebben als we naar het strand gingen, maar nu duikt ze zo de golven in, zelfs met kleren aan. Overdag is het alleen veel te heet, dus we gaan 's avonds na het eten pas naar het strand. Ultiem, bij zonsondergang zwemmen en zandkastelen bouwen.

We bezoeken natuurlijk Fremantle, een heel leuk havenstadje bij Perth, met veel gebouwen uit de koloniale tijd en heel veel terrasjes. Hier zullen we zeker vaker naartoe gaan.

Op zaterdag gaan we naar Perth, eerst naar de universiteit om op internet naar het huizenaanbod te kijken. Dan gaan we een rondje rijden langs wat interessante huizen. Twee huizen zijn vlakbij de school waar Liz terecht kan en dichtbij de universiteit. Als we in een straat naar een van de huizen zoeken, stopt er een auto voor ons en wie stapt daaruit? Mary en oudste dochter Alexandra, die wij op de camping in Bunbury hadden ontmoet, 28 december)! Zij wonen tegenover het huis dat te huur staat. Zij gaan boodschappen doen, maar we zien ook Mark en zo zitten we ineens bij hen thuis en zijn de kinderen erg enthousiast. Tom wil dolgraag dat wij in het huis gaan wonen...

Week 2

Zondag 1 januari

Nieuwjaarsdag.... Wij rijden op tijd naar Hamilton Bay, waar stingrays (pijlstaartroggen) schijnen te zitten. En jawel, we spotten er eentje, die vlakbij ons komt zwemmen als we in het water gaan staan. Later komen er nog een paar. Indrukwekkend, grote beesten die op je afkomen, en stiekem best een beetje eng. Fay vermaakt zich daarom liever op het strand. De kust is ook hier prachtig.

Dan op weg naar Northcliffe. We rijden door bosgebied, waarvan een enorm gebied duidelijk verbrand is geweest. De wegen zijn zeer rustig en goed. Northcliffe stelt niet veel voor, maar een leuke en erg rustige camping in het bos, met als hoogtepunt: kangoeroes! Zelfs één met baby in de buidel. En terwijl Liz naar een kangoeroe staat te kijken, komt er een ander ongemerkt vlak naast haar staan.

Sandra: 'In Nederland wonen geen kangoeroes, hè!?'

Fay: 'Maar mijn glitternagellak wel.' (die hebben we namelijk niet meegenomen)

Bijzonder, al die dieren die we hier tegengekomen. Zo zijn er ook nog de papegaai-achtigen, waaronder kaketoes. Helaas ook muggen, ze maken geen geluid, maar bezorgen ons heel grote jeukende bulten. De meiden hebben er nog geen last van gelukkig.

's Middags naar Point d'Entrecasteaux gereden. Steile kliffen en bijzondere vegetatie in de omgeving.

Maandag 2 januari

We gaan naar Walpole en vinden een goede schaduwrijke camping aan een kleine binnenzee. Vanuit hier gaan we naar de Valley of the Giants, waar we de Tree Top Walk doen: een wandeling over loopbruggen die stijgen tot 40 meter boven de grond zodat je tussen de boomtoppen van de Red Tingles loopt. Dit zijn zeer grote bomen, 50-70 meter hoog met een brede holle voet. (Bedankt familie Buur, dat was een heel leuk uitje!) Bij het informatiecentrum wil Liz ook de slangenexpo bekijken en durft ze een echte slang vast te houden.

Terug op de camping snel naar het aangrenzende strandje, lekker gezwommen en gespeeld.

Dinsdag 3 januari

Vandaag naar Denmark, de Ocean Beach camping is ons door meerdere mensen aangeraden, en daar is plek. Kangoeroes komen hier dagelijks op bezoek. Springkussen en skelters zijn een leuk tijdsverdrijf voor de kinderen. En de kust is hier zeer indrukwekkend.

Woensdag 4 januari: Denmark

We gaan kijken of de Elephant Rocks echt op olifanten lijken, Liz vindt van wel. Wederom een schitterend stukje kust, met enorme rotsblokken in zee en aan de kant. Veel klauterplezier voor de meiden. Bij Greens Pool is een beschut strandje, en het wordt een 'pool' genoemd omdat het afgeschermd wordt door rotsblokken in zee. Daardoor rustig zwemwater, maar zwemmen doen we vandaag nog niet.

Donderdag 5 januari: Denmark

Even naar het stadje, koffie en internet in een café. Dan zwemmen bij Greens Pool. Op de terugweg nog Riesling proeven bij een winery, maar de prijs per fles is wel erg hoog. De prijzen zijn hier sowieso wat hoger (behalve voor benzine), maar je kunt in de supermarkt wel bijna alle bekende producten kopen, soms ook echt Nederlandse dingen zoals Betuwse Rode Kool uit een potje, en De Ruiter hagelslag (kost wel 8 dollar).

Tijdens de avondwandeling zien we een kangoeroe.

Vrijdag 6 januari: Albany

Een mooie dag, prachtige wolkenluchten, veel zon, af en toe een buitje en veel wind. We gaan naar de luxe Middleton Beach camping aan het strand bij Albany.

Gelijk naar The Gap gereden, een opening in de steile rotswand, waar je 40 meter beneden je de kolkende zee ziet en de golven af en toe tot het uitkijkpunt opspatten. De natuur op zijn mooist. Vlakbij ook nog de Natural Arch, een enorme boog, waar de zee onderdoor komt.

De Blowholes verderop het schiereiland deden vandaag helaas niets.

Op de camping nemen we een duik in het zwembad en bubbelbad.

Als we nog een stukje lopen vanaf de camping zegt een vrouw dat er dolfijnen bij het strand zijn. En jawel, 2 dolfijnen zijn op visjacht, af en toe zie je een vis door de lucht voor ze uit vliegen, fantastisch.

Dat taal geen barrière hoeft te zijn blijkt maar weer in de speeltuin, waar Fay de grootste lol heeft met een meisje.

Zaterdag 7 januari: Albany

Het blijft bewolkt en winderig, dus we gaan vandaag naar Albany. Het is de eerste plek in Western Australia waar de Britten zich vestigden (om de Fransen voor te blijven). Een historisch stadje dus, minder dan 200 jaar oud weliswaar - dat is Australië. Maar echt bruisend is het niet, en we zoeken al vroeg een plek waar we de beloofde patatjes kunnen eten. We kopen ook nog boekjes om Liz een beetje op het Engels-talige onderwijs voor te bereiden. Daar gaat ze op de camping gelijk ijverig mee aan de slag.

Week 1

Eindelijk zijn we er dan, zo lang naartoe geleefd en na een paar drukke laatste dagen (inpakken, wassen, opruimen) met op de valreep een wortelkanaalbeandeling voor Rein, vertrokken we Eerste kerstdag. De reis van Delft tot het hotel in Perth duurde 27,5 uur, maar verliep prima. De wachttijd op Schiphol werd gevuld met spelen op de lopende band. Het eerste stukje vliegen naar Frankfurt was voor de meiden net een pretparkattractie: hard lachen bij het opstijgen en landen. De overstap op Frankfurt was wat krap, vooral doordat we daar pas konden inchecken voor de vluchten naar Singapore en Perth. Bovendien konden ze de visa van Rein, Liz en Fay niet vinden (elektonisch). Maar zoals gezegd, het ging allemaal goed en de meiden klaagden niet, vermaakten zich wel en sliepen ook veel in het vliegtuig. Eenmaal in Perth weer hetzelfde probleem met de visa, maar ook dat kwam goed, al verlieten we als laatsten het beveiligde deel van de luchthaven om zonder jas of vest de aangename nacht van Perth binnen te wandelen.

Dinsdag 27 december

En dan kom je doodmoe in het hotel aan, maar met een interne klok die totaal van slag is (7 uur tijdsverschil) en gelijk slapen zat er zeker voor Liz niet in, ook al was het inmiddels 3.45 uur lokale tijd. Na een korte nacht meteen maar de camper opgehaald en alle spullen er in gestouwd (voor een verblijf van 8 maanden viel de hoeveelheid bagage best mee, maar voor een kampeervakantie best veel). We hadden afgesproken dat we die dag bij Peter en Hedwig langs zouden rijden, en dat was een leuk onthaal met vers fruit en een frisse duik in het zwembad voor de kinderen.

Doorgereden naar Mandurah, nog wel wennen aan het (links) rijden met de camper. We rijden dus naar zuiden. Eerder waren we van plan naar het noorden te gaan, maar dat werd ons afgeraden, omdat het daar in deze tijd ontzettend heet is. Da's raar, naar het zuiden op vakantie, omdat het daar koeler is...

Woensdag 28 december

Volgende dag een leuk ritje van 1,5 uur naar Bunbury, met een tussenstop om even naar de trombolieten (gemaakt door micro-organismen) in Clifton Lake te kijken. In Bunbury gekozen voor familiecamping met zwembad, iets wat we in Europa nooit doen, maar het blijkt een prima keuze.

Heet, lekker zwemmen en gelijk leuk contact met onze buren, Mark, Mary en 3 kids, die in een wijk wonen in Perth waar wij ook in de buurt willen gaan zoeken naar een huis. Handige tips voor het reizen gekregen en gewoon gezellig gepraat met een wijntje erbij.

Donderdag 29 december

De volgende dag heel vroeg wakker, het is hier al om half 5 licht en Liz was wakker, dus zaten we om 5.45 uur buiten. Vroeg naar het Dolphin Discovery Centre gegaan en geluk: als we aankomen zijn ook de (wilde!) dolfijnen net bij het strandje aangekomen. Lang in het water gestaan terwijl een dolfijn steeds maar vlak langs bleef zwemmen. Daarna eerst goede zwemkleding gekocht (uv-werende shirtjes) en gezwommen in het zwembad, want phew wat is het heet hier. Ook nog even naar het strand geweest, met mooie golven wat Liz erg leuk vond.

Vrijdag 30 december

's Ochtends uitgeslapen en dan Engels-Nederlandse les met de buurkinderen Tom en Eva - Rein krijgt 'thongs' (teenslippers) maar niet goed uit zijn mond volgens hen.

We gaan eerst naar Busselton, een toeristisch plaatsje bekend vanwege de lange houten pier, 'jetty', lang geleden gebouwd voor de houthandel. Aan het eind groeit koraal, en je kunt dat met een onderwaterlift bekijken. Maar het is te druk, dus we besluiten gewoon van een lekkere kop koffie en ijs voor de kinderen te genieten.

Doorgereden naar het wijngebied rond Margaret River, ook erg druk met toeristen. De eerste camping is vol, maar we kunnen terecht bij Taunton Farm, waar we wijn gaan proeven bij de naastgelegen 'wijnkelder' (van een kelder is geen sprake). 's Avonds geiten en koeien voeren, ook leuk!

Zaterdag 31 december

We rijden naar Augusta, bij Cape Leeuwin. Er zijn pelikanen bij de waterkant. Grijs weer, net als de dag ervoor; best aangenaam na de hitte van daarvoor. We bezoeken de Jewel Cave, een enorm grottencomplex met prachtige curieuze druipsteenformaties. Cape Leeuwin is het uiterste zuidwest-puntje van Australië; indrukwekkend met prachtige kliffen, woeste golven en eilanden en rotspartijen in zee. Oudejaarsavond gaat aan ons totaal voorbij. Een paar groepen op de camping vieren het, en we worden nog net wakker van het gejuich om middernacht, maar daar is alles mee gezegd. Vuurwerk is uit den boze vanwege het brandgevaar.