Nu we een auto hebben, kunnen we in het weekend ook eens wat verder weg op pad. En gezien het aanhoudende warme weer, zijn we begonnen met het strand. Het is er ook in de hitte heel goed vertoeven, want het zandstrand is niet al te breed en daarachter zijn grasvelden met bomen en dus voldoende schaduwplekken. De golven zijn af en toe ontzettend hoog hier, dat was even wennen en in het begin eigenlijk te eng. Op het nieuws hoorden we trouwens dat er 2 haaien gesignaleerd waren bij Perth, maar dat heeft ons en vele anderen niet weerhouden.

Onze eigen ontmoetingen met dieren: bij Liz in de klas zat een redback, een giftige spin herkenbaar door de rode streep op de rug. En thuis liep er een hagedis over de muur. Vangen viel niet mee. Uiteindelijk had Rein alleen zijn staartje in zijn hand, dat wild door bleef kronkelen. Goede truc om vogels te foppen. Wij hebben het beestje gelukkig wel gevangen, en dat staartje groeit wel weer aan.

Op school gaat het heel goed met de meiden, waarover later meer. Elke twee weken is er een bijeenkomst, 'assembly', waar alle kinderen van de school aanwezig zijn, en ouders mogen ook komen. De assembly wordt geopend met het zingen van het volkslied, dat hier elke ochtend gezongen wordt. Bij elke assembly is er een andere klas aan de beurt om liedjes te zingen, moppen te vertellen en de mensen die wat gaan zeggen aan te kondigen. Laatst was het de beurt aan de klas van Liz. Ze hadden als thema insecten, waar ze al weken mee bezig waren, en de Insect Rap was erg leuk. Spannend maar ook leuk, zo voor de hele school optreden. Ze houden er hier erg van om goed gedrag te belonen: tijdens elke assembly worden er certificaten uitgedeeld aan kinderen die heel goed hun best hebben gedaan.

En dan was er de verjaardag van Liz. Een aantal kadootjes had ze zelf uitgezocht, maar er waren ook nog een aantal echte verrassingen. De opbrengst: een wekker die de tijd en sterren op het plafond projecteert, bodyboard (surfplankje), schoolbordje, Lego Friends, boeken, knuffel, aankleedhondjes, roze bal, springtouw, knutselpakket. Resultaat: een gelukkig meisje. En omdat het niet elk jaar 38 graden op haar verjaardag zal zijn, gaan we weer naar het strand, waar allebei de meiden nu wel heel stoer in de hoge golven durven en Liz zich aan het eind goed getimed op een golf liet meevoeren met haar bodyboard.

Donderdag 15 maart was het Party Time! Alle meisjes uit de klas waren uitgenodigd, dat zijn er naast Liz nog 12. Het is gebruikelijk om de verjaardag buitenshuis in een park te vieren. We vierden het feestje in het McDougall park, waar een heel mooie speeltuin is. Veel ouders bleven ook met broertjes en zusjes, dus het was een gezellige drukte en toch heel relaxed.

Alle meiden hadden er erg naar toe geleefd en waren heel enthousiast. Al snel kwam de vraag: wanneer moeten de kadootjes uitgepakt worden? Doen we het 'the Dutch way', dus aan het begin, of 'the Aussie way', aan het eind. Dat werd 'the Dutch way'. Liz werd enorm verwend!

Toen was het tijd voor de speurtocht, de 'quest'. Rein had een route uitgezet en de kinderen moesten aan de hand van foto's de weg zoeken, en onderweg de nodige schatten zoeken. Dat vonden ze allemaal prachtig, want zoiets hadden ze nog nooit gedaan. Na afloop van de speurtocht heeft de hele club zichzelf in de speeltuin vermaakt. En er werd genoten van veel chips, snoep en limonade. Het partijtje werd wel op z'n Aussies afgesloten met taart en het uitdelen van de 'goodie bags'.

Een groot succes en natuurlijk fijn dat Liz in zo'n leuke klas terecht is gekomen. Het is een hele mix aan nationaliteiten (Australische, waaronder Aboriginals, Duitse, Bengaalse, Mexicaanse, Nederlandse, Chinese), maar dat vinden ze allemaal heel normaal.

En Liz redt zich steeds beter met haar Engels. Ze begrijpt al het meeste van wat ze moet lezen, en kan ook veel verstaan. Ook begint ze zelf steeds meer te praten. En haar prestaties op school zijn ernaar: bij de laatste 2 spelling tests had ze 0 fouten. En het leren van de taal vindt ze echt leuk, want ze zegt nu dat ze alle talen van de wereld wil leren. Met een extra taal is ze al begonnen: op school krijgen ze Indonesisch.

Uiteraard overtreft ze ons met haar uitspraak. Voor haar is het heel natuurlijk, omdat ze het al luisterend opneemt, terwijl wij gewend zijn nieuwe woorden vanaf papier te leren. Grappig is dat Liz en Fay sommige woorden / namen die zowelin het Nederlands en Engels gebruikt worden verschillend uitspreken, afhankelijk van welke taal ze op dat moment spreken. 'Hello Kitty' is een voorbeeld: niet zo'n harde T in het Engels!