Eindelijk zijn we er dan, zo lang naartoe geleefd en na een paar drukke laatste dagen (inpakken, wassen, opruimen) met op de valreep een wortelkanaalbeandeling voor Rein, vertrokken we Eerste kerstdag. De reis van Delft tot het hotel in Perth duurde 27,5 uur, maar verliep prima. De wachttijd op Schiphol werd gevuld met spelen op de lopende band. Het eerste stukje vliegen naar Frankfurt was voor de meiden net een pretparkattractie: hard lachen bij het opstijgen en landen. De overstap op Frankfurt was wat krap, vooral doordat we daar pas konden inchecken voor de vluchten naar Singapore en Perth. Bovendien konden ze de visa van Rein, Liz en Fay niet vinden (elektonisch). Maar zoals gezegd, het ging allemaal goed en de meiden klaagden niet, vermaakten zich wel en sliepen ook veel in het vliegtuig. Eenmaal in Perth weer hetzelfde probleem met de visa, maar ook dat kwam goed, al verlieten we als laatsten het beveiligde deel van de luchthaven om zonder jas of vest de aangename nacht van Perth binnen te wandelen.

Dinsdag 27 december

En dan kom je doodmoe in het hotel aan, maar met een interne klok die totaal van slag is (7 uur tijdsverschil) en gelijk slapen zat er zeker voor Liz niet in, ook al was het inmiddels 3.45 uur lokale tijd. Na een korte nacht meteen maar de camper opgehaald en alle spullen er in gestouwd (voor een verblijf van 8 maanden viel de hoeveelheid bagage best mee, maar voor een kampeervakantie best veel). We hadden afgesproken dat we die dag bij Peter en Hedwig langs zouden rijden, en dat was een leuk onthaal met vers fruit en een frisse duik in het zwembad voor de kinderen.

Doorgereden naar Mandurah, nog wel wennen aan het (links) rijden met de camper. We rijden dus naar zuiden. Eerder waren we van plan naar het noorden te gaan, maar dat werd ons afgeraden, omdat het daar in deze tijd ontzettend heet is. Da's raar, naar het zuiden op vakantie, omdat het daar koeler is...

Woensdag 28 december

Volgende dag een leuk ritje van 1,5 uur naar Bunbury, met een tussenstop om even naar de trombolieten (gemaakt door micro-organismen) in Clifton Lake te kijken. In Bunbury gekozen voor familiecamping met zwembad, iets wat we in Europa nooit doen, maar het blijkt een prima keuze.

Heet, lekker zwemmen en gelijk leuk contact met onze buren, Mark, Mary en 3 kids, die in een wijk wonen in Perth waar wij ook in de buurt willen gaan zoeken naar een huis. Handige tips voor het reizen gekregen en gewoon gezellig gepraat met een wijntje erbij.

Donderdag 29 december

De volgende dag heel vroeg wakker, het is hier al om half 5 licht en Liz was wakker, dus zaten we om 5.45 uur buiten. Vroeg naar het Dolphin Discovery Centre gegaan en geluk: als we aankomen zijn ook de (wilde!) dolfijnen net bij het strandje aangekomen. Lang in het water gestaan terwijl een dolfijn steeds maar vlak langs bleef zwemmen. Daarna eerst goede zwemkleding gekocht (uv-werende shirtjes) en gezwommen in het zwembad, want phew wat is het heet hier. Ook nog even naar het strand geweest, met mooie golven wat Liz erg leuk vond.

Vrijdag 30 december

's Ochtends uitgeslapen en dan Engels-Nederlandse les met de buurkinderen Tom en Eva - Rein krijgt 'thongs' (teenslippers) maar niet goed uit zijn mond volgens hen.

We gaan eerst naar Busselton, een toeristisch plaatsje bekend vanwege de lange houten pier, 'jetty', lang geleden gebouwd voor de houthandel. Aan het eind groeit koraal, en je kunt dat met een onderwaterlift bekijken. Maar het is te druk, dus we besluiten gewoon van een lekkere kop koffie en ijs voor de kinderen te genieten.

Doorgereden naar het wijngebied rond Margaret River, ook erg druk met toeristen. De eerste camping is vol, maar we kunnen terecht bij Taunton Farm, waar we wijn gaan proeven bij de naastgelegen 'wijnkelder' (van een kelder is geen sprake). 's Avonds geiten en koeien voeren, ook leuk!

Zaterdag 31 december

We rijden naar Augusta, bij Cape Leeuwin. Er zijn pelikanen bij de waterkant. Grijs weer, net als de dag ervoor; best aangenaam na de hitte van daarvoor. We bezoeken de Jewel Cave, een enorm grottencomplex met prachtige curieuze druipsteenformaties. Cape Leeuwin is het uiterste zuidwest-puntje van Australië; indrukwekkend met prachtige kliffen, woeste golven en eilanden en rotspartijen in zee. Oudejaarsavond gaat aan ons totaal voorbij. Een paar groepen op de camping vieren het, en we worden nog net wakker van het gejuich om middernacht, maar daar is alles mee gezegd. Vuurwerk is uit den boze vanwege het brandgevaar.