Het leven in Perth (en het weer) went snel. We fietsen heel wat af; doordeweeks voor de dagelijkse dingen (werk, school, boodschappen) en in het weekend naar een park of ander deel van de stad. Het linksrijden zijn we goed gewend, maar wel altijd even nadenken: Rechts, Links, Rechts kijken. En uitkijken voor het vele glas op de straat! De Aussies gooien schijnbaar graag hun lege flesjes uit het raam. We hebben daarom na een aantal lekke banden maar wel betere banden aangeschaft.

Liz is al heel behendig met schakelen, (hand-)remmen en oversteken. Het blijft oppassen, want auto's houden geen rekening met fietsers, omdat ze het niet gewend zijn. Je ziet wel veel fietsers, maar vooral racefietsers. In de stad kom je veel fietsroutes tegen, vooral langs de rivier kun je lange afstanden op speciale paden afleggen. Overigens zijn de deze paden altijd zowel voor fietsers als voetgangers bedoeld.

Maar zo snel als het leven went, met school is dat voor Liz nog niet zo makkelijk. Het is soms toch wel erg frustrerend dat ze niet goed kan communiceren en niet alles snapt wat de juf uitlegt. Eén middag hebben we haar met buikpijn opgehaald, maar sindsdien gaat het weer veel beter. De juffen en haar vriendinnen begrepen wel waar die buikpijn vandaan kwam.
Liz krijgt elke dag een map met 'huiswerk' mee: bladen met woordjes die ze moet leren, teksten die ze kan lezen en sommen die ze kan oefenen. Het is de bedoeling dat ze toch elke dag wel wat oefent. En dat doet Liz heel fanatiek.

Op de kindy laat Fay zich nog niet veel horen, maar als haar wat gevraagd wordt, geeft ze soms toch echt antwoord. Ze vindt het ook leuk om haar eigen Engelse woorden te verzinnen: dan zegt ze iets in het Nederlands met een Engelse uitspraak. Bijvoorbeeld 'Gaan we Liz hellen?'

Onlangs zijn we naar de dierentuin geweest. Perth Zoo bevindt zich op 3 km van ons huis . Een leuke dierentuin met de gebruikelijke dieren, maar ook veel typisch Australische dieren. Hoogtepunt was dat we eindelijk koala's te zien kregen - die gaan we hier niet zo maar tegenkomen, want die leven niet in het wild in Western Australia. De opzet van de dierentuin is niet heel anders dan in NL, behalve dan het ontbreken van de patatlucht. Hier geen commerciële eetgelegenheden, maar grote picknickweides met zelfs 'barbies' (bbq) om je eigen vlees te braden. Dus men komt met een grote esky (koelbox) vol eten en drinken naar de Zoo.

Dat is hier heel normaal: in veel openbare parken kun je gebruik maken van gratis gas-barbecues. Met een druk op de knop schakel je de barby in en hij gaat vanzelf weer uit na een half uur. Men spreekt graag af voor een picknick met familie of vrienden in het park in plaats van thuis. Wij hebben dat voorbeeld ook al gevolgd: een zaterdagse picknick met collega's en hun gezinnen in Kings Park. Het mooiste park van Perth, zeer uitgestrekt met speeltuinen, botanische tuin, bos, grasvelden, uitzichtspunten over de stad en rivier.

Door het warme klimaat is er hier een overdaad aan insecten. Althans, dat vinden wij. In de supermarkt is er dan ook een flink assortiment aan bestrijdingsmiddelen te vinden. Bij ons thuis beperkt de overlast zich tot kleine miertjes en af en toe een grote kakkerlak (zie foto). Dat zijn dan de zogenaamde Amerikaanse kakkerlakken, die min of meer per ongeluk binnenkomen. Je hebt pas echt een probleem als je te maken hebt met de Duitse kakkerlak. Veel kleiner, maar wel met 200000 nakomelingen per jaar. Uiteraard hebben we wel wat preventieve (en hopelijk afdoende) maatregelen genomen in de vorm van lokdoosjes.

Voor ons komt het goed uit dat binnenkort het grofvuil in onze wijk wordt opgehaald. De hele buurt is al weken bezig met het opruimen van schuur/garage en stalt alles vast aan de weg. Je kunt goed zien dat de Aussies het goed hebben, veel spullen zijn nog van prima kwaliteit, maar men neemt niet de moeite om het via 'Marktplaats' te verkopen. En aangezien het niet regent, blijft alles prima in orde. Onze opbrengst: goede Philips tv inclusief kabels, afstandbediening, radio cd speler, autostoeltje, tuinstoeltjes voor kinderen, step voor Liz, kinderfiets voor Fay, wasmand, klerenhangers, kinderkeyboard(piano), dames-mountainbike met helm, esky, halters.

Het enige wat we nu nog goed konden gebruiken was tot slot een auto. Maar hoe vind je een betrouwbare en niet te dure auto die je over een half jaar weer makkelijk kunt verkopen? Toevallig bleek onze buurman Geoff een inkoper van tweedehands-auto's te zijn voor de grootste dealer in Perth. Zo zie je maar weer: 'Beter een goede Buur dan een verre vriend'. Hij heeft ons heel goed geholpen: samen online auto uitgezocht bij particuliere verkoper, hij heeft de onderhandeling gedaan en daarna samen de auto gecheckt. Hij adviseerde ons een bepaald type Ford Falcon te kopen. Vergeleken met onze Nederlandse auto's een enorme bak, 4 liter, 6 cylinder automaat. Wel uit 1996 maar deze auto's zijn schijnbaar onverslijtbaar, de meeste taxi's rijden hier in hetzelfde type. Binnenkort dus een verslag van uitjes naar andere delen van Perth en omgeving, want in Australië is een auto toch echt een 'must have'.